Cyberpunk 2077 is niet alleen een zeer interessant, futuristisch verhaal over twee identiteiten die 1 lichaam delen, maar bovendien is het een schitterend redemption verhaal. Developer CD Projekt Red is namelijk van heel, heel ver gekomen. Met de 2.0 update en de Phantom Liberty DLC, is de action rpg overtuigender dan ooit. Het is nog nooit zo leuk geweest om de straten van het prachtige Night City, en nu ook Dogtown, op te ruimen.
Allereerst; De 2.0 Update
CD Projekt Red kondigde eerder aan dat de 2.0 update de laatste grote update voor Cyberpunk 2077 is. Verbeteringen zoal een stijlvollere interface van V’s mobiel, de quest log en perks springen direct in het oog. Ze geven de game een frissere uitstraling, maar zijn ook effectief in het overzichtelijker maken van een hoop in-game zaken.
Eén van de grootste toevoegingen is echter het feit dat je de combat nu ook vanuit je voertuigen kunt uitvoeren. Geen baanbrekende toevoeging; games als Grand Theft Auto en Saint’s Row doen het tenslotte al jaren, maar het voegt een vermakelijk nieuw gameplay element toe. Banden kunnen lek geschoten worden, je kunt achtervolgende voertuigen doen exploderen, en natuurlijk fijne headshots uitdelen aan de chauffeur of de bijrijder. Door de juiste, nieuwe perks te unlocken, kun je je belagers ook door middel van hacks afschudden. Alsof je daarmee nog niet genoeg tools tot je beschikking hebt, zijn er nu ook gewapende voertuigen beschikbaar, waarmee je nog sneller afrekent met je vijanden.
Ook buiten de voertuigen is de combat aangepakt. Deze voelt soepeler en gaver dan ooit. Ondanks dat vijanden nu mee scalen met je level, voelde ik mij regelmatig een badass door de ene na de andere vijand met de grond gelijk te maken. Ik geef toe dat dit mede door de verbeterde aim assist komt, die me verdacht vaak aan de headshots hielp. Misschien is het daardoor iets té makkelijk, maar lekker voelde het wel.
Besluit je deze headshots aan onschuldige NPC’s uit te delen, dan krijg je te maken met een verbeterde NCPD. De Night City Police Department zal je nu achtervolgen, en je zal ze daadwerkelijk moeten afschudden en ontlopen. Je hoort daarbij via radio chatter hun opsporingsberichten. Als ik een muggenzifter was zou ik zeggen dat deze functionaliteit er natuurlijk al veel eerder in had moeten zitten. Maar ik ben geen muggenzifter, dus ik houd het erop dat het wederom een nuttige verbetering is. Eén van de vele, die samen bijdragen aan een veel lekkerdere speelervaring.
Last but not least voelt ook het rijden fijner en realistischer. De voertuigen voelen wat zwaarder, waardoor ze lekkerder op de weg liggen. En dus stap ik in en maak ik een ritje naar het nieuwe Dogtown, waar ons een compleet nieuw avontuur staat te wachten.
Phantom Liberty
Phantom Liberty kan gestart worden in Act 2, vlak nadat Maman Brigitte V in een ijskoud bad laat stappen. Je krijgt een intrigerend, anoniem belletje, en je wordt verzocht om naar Dogtown af te reizen. En Dogtown valt direct met de deur in huis. Terwijl ik de grens nader, vang ik een gesprek op tussen twee politieagenten en enkele Barghest leden (Barghest is de nieuwe gang die de dienst uit maakt in Dogtown). Het gesprek laat direct zien hoe de verhoudingen liggen. Barghest stuurt de politie weg; zij hebben in Dogtown geen zeggenschap. De agenten druipen af en V is gewaarschuwd.
In Dogtown tref je overal intimidatie, dood en verderf aan. Het lijkt wel een oorlogsgebied. Mensen vliegen elkaar aan en beschieten elkaar vanuit auto’s. Het is binnen de eerste minuten duidelijk waarom Dogtown het afvalpuntje van Night City is. Wat hebben we hier in vredesnaam te zoeken?
De Missie en Een Potentieel Geneesmiddel
Songbird, onze mysterieuze beller, geeft ons het antwoord op die vraag. Zij legt uit dat de Space Force One problemen ondervindt. Het is aan ons om niemand anders dan president Meyers zelf uit de penarie te helpen. Waarom zouden we dat doen, als merc die hoe dan ook ten dode is opgeschreven? Juist, omdat Songbird denkt dat er een manier is waarop V’s leven gered kan worden.
Daarmee zijn de belangen groots, en het levert een interessante ontmoeting en dynamiek met de president op. Verder ga ik niet teveel op het verhaal in om spoilers te voorkomen. Wat ik er wel over kan zeggen is dat het méér dan de moeite waard is. Het verhaal was van begin tot eind interessant, en stelt ons voor aan nieuwe, intrigerende personages met een vrachtlading aan background. Niet op de laatste plaats Idris Elba in de vorm van Solomon Reed.
Reed is een ervaren en meedogenloze topspion die zeven jaar lang undercover heeft gewerkt. De topacteur doet zijn werk niet alleen overtuigend voor series en films, maar brengt ook dit videogamepersonage fantastisch tot leven. CD Projekt Red teert niet alleen op zijn sterrenstatus, iets waar ik vooraf even bang voor was. Ze hebben een geweldig, mysterieus personage voor hem geschreven, die heel veel toevoegt aan deze DLC.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de vele, actierijke momenten die Phantom Liberty ons al snel serveert.
Een Nieuwe, Verfrissende Omgeving Met Nieuwe, Verfrissende Activiteiten
Zoals gezegd is Dogtown een omgeving met een eigen, unieke stijl. For better or worse. Tijdens het spelen van Cyberpunk 2077 dacht ik weleens dat niet V, maar Night City de protagonist was. Ook Dogtown eist een hoofdrol op. Het bevat een hostiele, onwelkome sfeer. Toch heeft het ook mooie dingen te bieden. Zo springt de pyramide direct in het oog, is het neon rood van Eden Plaza mooi, en bevat het barretjes, clubs en drukke markten.
Als speler word je ook uitgedaagd om deze omgeving te verkennen. De opnieuw ontworpen skill tree bevat nu namelijk een extra relic tree, waarmee je V nog verder kunt upgraden. Denk bijvoorbeeld aan een perk die ervoor zorgt dat je de vulnerabilities van je vijanden kunt zien, of die je mantis blades nog vernietigender maken. Deze skills kun je echter niet unlocken door jobs af te tikken en vijanden omver te knallen. Je kunt de zogenaamde relic points alleen verkrijgen door deze in Dogtown te ontdekken. Een piepend geluidje wijst je in de juiste richting als je in de buurt bent, waardoor je aangemoedigd wordt je ogen en je oren open te houden terwijl je door Dogtown’s straten raced.
Side Jobs en Gigs
Niet alleen Phantom Liberty’s main job beviel mij goed. Ook de side jobs en gigs wisten me te boeien. In Cyberpunk 2077 voelden de gigs soms als generieke klusjes. We werden naar een locatie gestuurd en moesten daar data stelen of iemand omleggen. In de originele game waren er enkele gigs waarbij je het gesprek aan kon/moest gaan met betrokken NPC’s. Dát waren vaak degenen waar ik mijn aandacht beter bij kon houden. Ze hadden meer diepgang, en vaak meerdere manieren waarop je de klus kon aanpakken. Het deed mij deugd om te zien dat de gigs in Phantom Liberty allemaal deze aanpak hanteerden. Bij iedere gig had je een contactpersoon die je meer over de klus kon vertellen, en wiens lot je vaak ook kon beïnvloeden.
Dat de nieuwe jobs ook nog eens nieuwe interacties met je favoriete rockerboy Johny Silverhand (Keanu Reeves) opleveren, is alleen maar extra bonus.
Toch is er nog steeds een generieke bezigheid te vinden. Fixer Muamar “el capitan” reyes informeert je over een gig, waarbij je auto’s voor hem kan stelen. De eerste keer, vooruit, de eerste paar keer was dit leuk, maar de lol raakt er al snel van af. Het helpt ook niet mee dat de beste man je elke keer precies op dezelfde manier belt, en je precies op dezelfde manier bedankt wanneer je de auto aflevert. Deze repetitieve dialogen braken de immersie. Wel zijn deze gigs een goede manier om de vehicle combats te demonstreren, want je wordt regelmatig achtervolgd door gangleden die niet blij zijn dat je hun auto te grazen hebt genomen. Een ander voordeel is dat er wel prima rewards tegenover staan, zoals skill points in bepaalde specialiteiten, upgrade componenten, wapens en geld.
Iets Meer Achtergrond Voor Sommige Fixers
We zijn gedurende Cyberpunk 2077 heel veel in contact met de fixers, die V voorzien van talloze gigs. Ze bellen en messagen ons om de haverklap, en steken ons veren in de reet wanneer we de gigs goed uitvoeren. Toch komen we tijdens de main job vrij weinig te weten over de achtergrond van deze contacten. Lore wijs is het logisch dat er een zekere professionele afstand tussen de fixer en de merc is, maar de fixers hebben ongetwijfeld een hoop fascinerende dingen meegemaakt en te vertellen.
Phantom Liberty laat ons beter kennis maken met enkele fixers die we uit de originele game kennen. De interacties zijn leuk om te zien, en zorgen ervoor dat deze fixers meer worden dan alleen een soort van robotjes die ons met taken bestoken.
En Toch..
Ondanks de grote hoeveelheid positieve dingen die ik gezien en genoemd heb, bevat de game nog steeds veel gekke glitches en foutjes die me uit de immersie haalden. Het verbaasde me dat na al deze updates, ik nog steeds NPC’s door auto’s heen zie lopen, en lijken in de meest opzienbare posities aantref. Looppaden van NPC’s zien er onnatuurlijk uit, en soms glitchen ze volledig naar een andere positie. En nee, ik doel niet op dashen.
Maar als dat alles is, dan kan ik daar prima mee leven. Met de 2.0 update, en het fenomenale Phantom Liberty, komt Cyberpunk 2077 eindelijk in de buurt van de torenhoge verwachtingen die ik in aanloop naar de game had. Beter dan dit gaat het niet meer worden, en daar heb ik vrede mee. Na de tenenkrommende launch in 2020, twijfelde ik of ik deze DLC op releasedatum aan moest schaffen. Gelukkig kan ik zeggen dat ik er geen seconde spijt van heb gehad.
Conclusie
Phantom Liberty, in combinatie met de 2.0 update, is een ijzersterke toevoeging aan Cyberpunk 2077. Wat in 2020 als een lelijk eendje begon, heeft een metamorfose ondergaan naar een prachtige zwaan. Heel af en toe valt de make-up eraf, en zien we wat er ooit achter die zwaan schuil ging, maar deze momenten zijn minimaal.
Het verhaal zit goed in elkaar, de actie is vloeiend en voelt heerlijk. Dogtown biedt een fris decor en introduceert ons aan een imponerend rooster van nieuwe personages, de één nog intrigerender dan de ander. Zelfs de gigs weten te boeien, waardoor vrijwel iedere minuut die ik in Dogtown doorbracht interessant was. Regelmatige glitches in NPC animaties is het enige dat de immersie soms doet doorbreken, en het enige dat Phantom Liberty van een 10 weerhoudt.
