Het is oktober, 2007. Ik kom uit school, gooi mijn jas aan de kapstok en ren samen met een vriend naar boven. Geen tijd te verliezen, hadden we Goku’s instant transmission skill maar tot onze beschikking om die twaalf treden over te slaan. We ploffen voor de Playstation 2 en starten Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi 3. We dempen de achtergrondmuziek van de game. In plaats daarvan, zetten we onze eigen Dragon Ball krakers op Youtube aan. Op de opzwepende muziek van tracks als Cha-La Head Cha-La hakten we op elkaar in. De kamehameha’s en destructo discs vlogen ons om de oren. Nou ja, destructo discs waarschijnlijk in mindere mate, want wie kiest er nou voor Krillin als we ook voor saiyan helden Goku, Vegeta en Gohan kunnen kiezen (no offense, Krillin)?
Mijn vriend en ik waren er destijds van overtuigd dat we de meest geweldige gameplay neerzetten samen. We warpten over het hele speelveld, de snelheid lag zo hoog dat we ons volledig in de kleurrijke wereld van Dragon Ball bevonden.
Ja, ik was een nerd. En toen gisteren, na zo’n 15 en een half jaar, de opvolger werd aangekondigd, merkte ik dat ik dat nog steeds ben. Misschien is het tijd om die oude vriend weer eens op te bellen wanneer Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi 4 uitkomt. Check hieronder de teaser.
Clair Obscur: Expedition 33 Review
oktober 5, 2025
Op deze blog schrijf ik reviews over games, series en films. Ik had nooit gedacht
